من همیشه دوست داشتم محیط مطالعه و کارم تاریک باشد. اطراف تاریک باشد و فقط یک چراغ مطالعه روی کتاب ها و صفحه کلیدم را روشن کند. همیشه فکر می کردم اینطور حالم بهتر است و موثر تر کار می کنم. پس لابد می توانید حدس بزنید که چقدر کنجکاو شدم وقتی دیدم تحقیقی با این عنوان انجام شده است.

پژوهشی که به تازگی در ژورنال روانشناسی محیط منتشر شده به بررسی تاثیر محیط های تاریک و کم نور بر خلاقیت افراد پرداخته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که نورپردازی های تاریک تر و محیط های کم نور، باعث بهبود عملکرد خلاق افراد می شود. همچنین کسانی که مدتی را در تاریکی به سر برده اند، در کاری که بعد از آن انجام می دهند خلاق تر عمل می کنند.

پژوهشگران در توضیح این اثر می نویسند که افراد در محیط های تاریک و کم نور عموما احساس نوعی آزادی فکری می کنند، محرک های محیطی کمتر باعث پرت شدن حواس آن ها می شود، که افزایش تمرکز و تامل درونی نتیجه ی آن است. همچنین سبک پردازش اطلاعات افراد در محیط های تاریک و کم نور، سیال تر و آشوبناک تر است که منجر به تولید ایده ها و خلاقیت بهتر می شود. البته مواردی مانند مستقیم یا غیر مستقیم بودن نورپردازی، نوع فعالیت حل مسئله و احساس آزادی فرد در تاریکی جز متغییر های تعدیل کننده هستند.

بدین ترتیب نویسندگان حتی حدس می زنند که کار کردن در محیط های شلوغ و به هم ریخته، نوشتن پیش نویس اولیه ی آثار با دست، و یا نوشتن در کافی شاپ، احتمالا موجب بهبود عملکرد خلاق می شود. البته با تمام این تفاسیر من فکر می کنم که تفاوت های فردی نیز یک عامل تعیین کننده است و بعضی از رفقا در محیط های تاریک تر احساس بدی دارند و نمی توانند کار کنند.